Η συνάρτηση printf στη C – ανάλυση

Η συνάρτηση printf στη C

Η συνάρτηση printf στη C, όπως όλες οι συναρτήσεις, συνοδεύεται από παρενθέσεις.

Τα στοιχεία που περιέχονται μεταξύ των παρενθέσεων είναι οι πληροφορίες που περνάμε (μεταβιβάζουμε) από τη συνάρτηση main() στη συνάρτηση printf().

Η πληροφορία που περνάει λέγεται όρισμα (παράμετρος) της συνάρτησης και η συγκεκριμένη συνάρτηση printf() εξετάζει τι υπάρχει μεταξύ των ” ” και το απεικονίζει στην οθόνη ενός τερματικού.

Για να καλέσουμε μια συνάρτηση το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να γράψουμε το όνομά της και να συμπεριλάβουμε το επιθυμητό όρισμα μέσα σε παρενθέσεις.

Όταν το πρόγραμμα φθάσει σ’ αυτή τη γραμμή, τότε ο έλεγχος περνάει στη συνάρτηση και μετά την ενεργοποίησή της, ο έλεγχος επιστρέφει στο αρχικό πρόγραμμα.

Ο χαρακτήρας \n, που δεν εμφανίζεται όταν τρέξει το πρόγραμμα, είναι στην πραγματικότητα μια εντολή για το ξεκίνημα μιας νέας γραμμής.

Ο συνδυασμός \n αποτελεί έναν απλό χαρακτήρα που καλείται χαρακτήρας νέας γραμμής, δηλ. ενεργεί όπως το πλήκτρο <enter>. Ο χαρακτήρας νέας γραμμής είναι ένα παράδειγμα αυτού που ονομάζεται ακολουθία διαφυγής και που χρησιμοποιείται για να παριστάνει δύσκολους ή αδύνατον να πληκτρολογηθούν χαρακτήρες. Άλλα παραδείγματα τέτοιων χαρακτήρων είναι το \t για το πλήκτρο tab και το \b για ένα διάστημα προς τα πίσω (backspace).

Τι είναι, όμως, το σύμβολο %d;

Δείχνει σε ποιο σημείο θα εμφανιστεί η τιμής μιας μεταβλητής και ότι η μεταβλητή αυτή είναι ένας ακέραιος αριθμός.

Μια συνάρτηση στη C αποτελείται από μια επικεφαλίδα και ένα σώμα. Η επικεφαλίδα περιέχει τις προτάσεις του προεπεξεργαστή, όπως είναι η #include, και το όνομα της συνάρτησης. Το σώμα της συνάρτησης βρίσκεται μέσα στις αγκύλες { και } και αποτελείται από μια σειρά προτάσεων, που η κάθε μια τελειώνει μ’ ένα ελληνικό ερωτηματικό ;. Μέσα στο σώμα της συνάρτησης μπορεί να υπάρχουν προτάσεις δήλωσης, καταχώρησης και κλήσης άλλων συναρτήσεων.

Τα βασικότερα σύμβολα θέσεων για διάφορους τύπους μεταβλητών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην printf είναι:

[table id=2 /]

Η συνάρτηση printf στη C – Παράδειγμα 1

#include
main(){
  int a,b;
  float c,d;

  a = 15;
  b = a / 2;
  printf("%d\n",b);
  printf("%3d\n",b);
  printf("%03d\n",b);

  c = 15.3;
  d = c / 3;
  printf("%3.2f\n",d);
}

Τεχνικές για πιο Ευανάγνωστα Προγράμματα

Δύο τέτοιες τεχνικές που είδαμε στα προηγούμενα ήταν η χρήση σχολίων και η σωστή ονομασία των μεταβλητών.

Μια άλλη τεχνική είναι η χρήση κενών γραμμών για να ξεχωρίζουν τα τμήματα του προγράμματος.

Ακόμη, στη C μπορούμε να τοποθετήσουμε πολλές προτάσεις σε μια γραμμή ή και να χωρίσουμε μια πρόταση σε πολλές γραμμές.

Το ελληνικό ερωτηματικό λέει στον μεταγλωττιστή πού τελειώνει μια πρόταση και πού αρχίζει η επόμενη. Πιο σωστό είναι πάντως να γράφουμε μια πρόταση ανά γραμμή.

Η συνάρτηση printf στη C – Παράδειγμα 2

/*  το πρόγραμμα αυτό μετατρέπει τα μέτρα σε εκατοστά  */

#include
main(){
  int cm, metres;
  metres = 2;
  cm = 100 * metres;
  printf("Υπάρχουν %d εκατοστά σε %d μέτρα. \n", cm, metres);
}

Όπως βλέπουμε, το πρώτο σχόλιο του προγράμματος περιέχει το όνομά του και το τι ακριβώς κάνει. Ακόμη, το πρόγραμμα δηλώνει δύο ακέραιες μεταβλητές μαζί, τις οποίες και διαχωρίζει με κόμμα. Χρησιμοποιεί τον τελεστή του πολλαπλασιασμού, που είναι το * και εκτυπώνει πολλές μεταβλητές μαζί στη συνάρτηση printf(). Όταν τρέξει το πρόγραμμα, θα δώσει το εξής αποτέλεσμα:

Υπάρχουν 200 εκατοστά σε 2 μέτρα.